अथैकादशो नियमोभयारः ।

नयचक्रसम्यग्दर्शनाधिकारे प्रत्येकनयस्वरूपपरिज्ञानपूर्वकत्वान्नयचक्रज्ञानस्य अनन्तरनयदर्शने
चापरितोषादुत्तरोत्थानमिति स एव सम्बन्धः, पूर्वस्य दूषणं स्वमतप्रक्रिया च सहोच्यते नियमोभय8191नयेऽ
स्मिन्नित्यत आह --इदमशक्यम् इत्यादि । इदं श्रोतुमप्यशक्यं कुतो वक्तुं स्ववचनादिविरोधात् ?
कतमदशक्यम् ? यद् यत्तदित्यादि, यद् यस्मादित्यर्थः, यत्तदिति वचनमभिसम्बध्यते रूपादिभवन
मेव भाव इति स्वमतं व्यवस्थाप्य वस्तुसङ्क्रान्तिप्रतिषेधि नोत्पत्त्य8192भाव इति ।

कथं पुनरेतदशक्यम् ? इत्यत आह --अवश्यं हीत्यादि । तैरवश्यं हि रूपादिभिः केनापि प्रकारेण
भवितव्यं भावरूपेणाभावरूपेण वा अत एव त्वद्वचनात् हिशब्दस्य वचनहेत्वर्थत्वात् । तदवधारयितु
माह --तत्र चेत्यादि, तयोश्च भावाभावयोरत्यन्तभवनेन यद् भवनं तद् व्यावर्तितं द्रव्यार्थिकमतमेषु
पर्यवास्तिकनयेषु, अतो भवनव्यावर्तनाद् भावरूपेण भवनाभावात परिशषादुत्पादविना8193शेनैवैषां
रूपादीनां भवनमव्यावर्त्तं र्तितम् । किं कारणम् ? यस्मात् तद्व्यावर्तनेऽभावता तेषां रूपादीना
मुत्पाद-विनाशरूपेणापि भवने व्यावर्तिते खपुष्पवदभावता स्यात्, तद्धि केनचिद्रूपेणाभवनादत्यन्तासत्,
तथा मा भूदित्युत्पाद-विनाशरूपं भव8194नमिष्टं त्वयापीति तद्दर्श्यते --ननु 8195तैर्यत्तद् भूयते स एव भाव५१३-१
इति भवतैवोक्तं जन्मभङ्गभवनाभ्युपगमात् ।

इतर आह --ननु तैर्भूयतेऽनुत्पादित्वेनैवेति मयोक्तत्वादयुक्तमिति । अत्रोच्यते --न तर्हि
तैर्भूयते, 8196अनुत्पादविनाशित्वात्, खपुष्पवत्, वैधर्म्येण पृथिवी-शिवक-स्तूपकादिवदुत्पाद