home
zoom_in zoom_out import_contacts invert_colors
251 यद्वाप्यवस्तु कविभावकभाव्यमानं तन्नास्ति यन्न रसभावमुपैति लोके ॥ ८६ ॥
विष्णोः सुतेनापि धनंजयेन विद्वन्मनोरागनिबन्धहेतुः ।
आविष्कृतं मुञ्जमहीशगोष्ठीवैदग्ध्यभाजा दशरूपमेतत् ॥ ८७ ॥
इति धनंजयविरचिते दशरूपके चतुर्थः प्रकाशः
इति श्रीविष्णुसूनोर्धनिकस्य कृतौ दशरूपावलोके रसविचारो नाम चतुर्थः प्रकाशः समाप्तः

रम्यजुगुप्सितादिरूपं वस्तु अवस्तु वा रसीभूय कविभावेन अनाक्रान्तं लोके नास्तीत्याह रम्यमिति । विष्णोः सुतेनापीति । न केवलं विष्णुना किं तु तत्सुतेनापि धनंजयनाम्ना दशरूपमाविष्कृतमित्यर्थः1175 ।

इति धनिककृतस्य1176 दशरूपावलोकस्य भट्टनृसिंहकृतायां टीकायां चतुर्थः परिच्छेदः

  1. This is the significance of api in the verse. See verse I.2 of the DR and the comments thereon, to have a clear idea of the significance of api intended by the author. Viṣṇu was the name of the father of Dhanaṃjaya (and Dhanika too ?).

    ↩

  2. This is as it is given at the end of all the three previous chapters. So I included it here also. As before Gr.MS. alone reads prakāśaḥ, where the others give paricchedaḥ.

    ↩