home
zoom_in zoom_out import_contacts invert_colors
‘सीतावेश्म यतो निरीक्ष्य हरते दृष्टिं झटित्याकुला मन्योन्यार्पितचञ्चुदत्तकवलैः पारावतैर्दूयते760 ॥
इन्दोर्दूरत एव नश्यति विशत्यन्तर्गृहं दुःखितः प्रच्छाद्याननमञ्चलेन रजनीप्वस्तत्रपं रोदिति ॥ २११ ॥’
  1. ‘भूयते’ क ख↩