361 विकल्पवासनाप्रभवत्वात् । तदध्यवसायेन तद्विषयत्वात् । तत्र भावोपादानो विकल्पः पटादिरभावोपादानः शशविशा (?षा) णादिः । उभयोपादानः प्रधाने
श्वरादिः ।
तस्मि
न् शब्दार्थे प्रधानादौ भावानुपादाने भावभूतप्रधानाश्रये साध्येऽस्य71b
प्रधाना1790देस्तथा (बाह्य) भावाश्रयत्वेनानुपलम्भनं हेतु1791र्व्यवहारसाधनः । न तु
तस्य1792 शब्दार्थस्यैवाभावः प्रधानादिशब्दस्य तत्प्रतिपादकस्य प्रयोगतः1793 ॥
यदि तु वस्त्वेव शब्दविषयस्तदा (।)
परमार्थै1794कतानत्वे परमार्थैकपर(वृत्ति)त्वे शब्दानामर्थेषु दर्शनान्तरभेदिषु प्रतिदर्शनं भिन्नाभ्युप1795ग
मेन नित्यत्वानित्यत्वत्रिगुणीमयत्वादिकल्पितभेदेषु
अनिबन्धना परमार्थनिबन्धनरहिता प्रवृत्तिर्न स्यात् । न हि परस्परविरुद्धा बहवो
धर्मा एकत्र सन्ति ।
अतीताजातयोर्व्वप्यसतोर्न स्याच्छब्दवृत्तिः । न च कस्याश्चिद् वाचोऽनृ
तार्थता स्यात् । अर्थमन्तरेण शब्दाभावात् । यस्मादेते दोषा वस्तुविषयत्वे वाच
इति तस्मादेषा बौद्धा1796र्थविषया कल्पि1797तार्थगोचरा मता ।
यश्च शब्दार्थः
तस्य भावानुपादानत्वं साध्यते न तु स एव निषिध्यतेऽन्यथा (।)