रम्यं जुगुप्सितमुदारमथापि नीच-
मुग्रं प्रसादि गहनं विकृतं1174च वस्तु ।
251 यद्वाप्यवस्तु कविभावकभाव्यमानं
तन्नास्ति यन्न रसभावमुपैति लोके ॥ ८६ ॥
विष्णोः सुतेनापि धनंजयेन विद्वन्मनोरागनिबन्धहेतुः ।
आविष्कृतं मुञ्जमहीशगोष्ठीवैदग्ध्यभाजा दशरूपमेतत् ॥ ८७ ॥
रम्यजुगुप्सितादिरूपं वस्तु अवस्तु वा रसीभूय कविभावेन अनाक्रान्तं लोके नास्तीत्याह रम्यमिति । विष्णोः सुतेनापीति । न केवलं विष्णुना किं तु तत्सुतेनापि धनंजयनाम्ना दशरूपमाविष्कृतमित्यर्थः1175 ।
-
A.T.A. also reads vikṛtam. vivṛta perhaps would be a better counterpart of gahana, as the verse seems to have in other cases ramya and jugupsita, udāra and nīca, and ugra and prasādi.
↩ -
This is the significance of api in the verse. See verse I.2 of the DR and the comments thereon, to have a clear idea of the significance of api intended by the author. Viṣṇu was the name of the father of Dhanaṃjaya (and Dhanika too ?).
↩