‘न विरचिता ललाटतटलास्यकरी भ्रुकुटि- र्न परुषहुंकृतेन मधुरस्मितमन्तरितम् ।
332
न तव निशुम्भसंभ्रमवशादपि दारुणया भगवति चेष्टया कलुषितं वदनाम्बुरुहम् ॥ ४३ ॥’