‘व्यतिकर इव भीमस्तामसो वैद्युतश्च क्षणमुपहतचक्षुर्वृत्तिरुद्भूय शान्तः ।
कथमिह न वयस्यस्तत्किमेतत्किमन्य- त्प्रभवति हि महिम्ना स्वेन योगेश्वरीयम् ॥ ४०१ ॥’