अथ संभ्रमः—
शङ्कात्रासौ च संभ्रमः ।
यथा रत्नावल्याम्— इत्यनेन वासवदत्ताबुद्धिगृहीतायाः सागरिकाया मरणशङ्कया संभ्रम इति ।
44 यथा च वेणीसंहारे—
मातुल मातुल, कष्टम् । एष भ्रातुः प्रतिज्ञाभङ्गभीरुः किरीटी समं शरवर्षैर्दुर्योधनराधेयावभिद्रवति । सर्वथा पीतं शोणितं दुःशासनस्य भीमेन ।333 त्रायतां त्रायतां कुमारः ।नेपथ्ये कलकलः
इति शङ्का । तथा
अश्वत्थामा
ससंभ्रमम्
प्रविश्य संभ्रान्तः सप्रहारः
इति त्रासः । इत्येताभ्यां त्रासशङ्काभ्यां दुःशासनद्रोणवधसूचकाभ्यां पाण्डवविजयप्राप्त्याशान्वितः संभ्रम इति ।सूतः