‘शुभे कोऽयं वृद्धो गृहपरिवृढः किं तव पिता न मे भर्ता रात्रौ व्यपगतदृगन्यच्च बधिरः ।
085
हु हुं हुं श्रान्तोऽहं शिशयिषुरिहैवापवरके क्व यामिन्यां यासि स्वपिहि ननु निर्दंशमशके ॥ ११९ ॥’