365
गत्या । अत्यन्तपरोक्षेष्वर्थेषु दानहिंसाचेतनादिष्वर्थानर्थश्रवणादागमप्रामाण्य
मनाश्रित्य स्थातुमसामर्थ्यादेतद्भावे विरोधाभावाच्च सत्यां प्रवृत्तौ1820 वर
मेवं
प्रवृत्तिरित्यगत्या1821ऽनुमानतोक्ता । न तु वस्तुतो वचनानामर्थेषु नान्तरीयकत्वा
भावात् । (२१६)
किम्वा1822 (।)
हेयस्य दुःखसत्यस्य उपादेयस्य निरोधसत्यस्य1823
सोपायस्य यथाक्रमं समुदय
सत्यस्य समार्गसत्यस्य चागमोक्तवस्तुबलप्रवृत्तेनानुमाने प्रसिद्धितो निश्चयात् ।
सत्यचतुष्टयाधिगमस्य निर्व्वाणहेतुत्वेन प्रधानार्थस्याविसम्वादात् । परत्रात्यन्त
परोक्षेप्यर्थे भग
वद्वचनादुत्पन्नं ज्ञानमनुमानं युक्तमिति वा पक्षान्तरं । (२१७)
अपरे नै या यि का दयः पुरुषस्यातिशयापेक्षं यथाभूतार्थदर्शि तदाख्यात् पुरुष
प्रणीतं वचनं यथार्थं सत्यार्थं प्रतिजानीयुः (।)
सिद्धान्तमाह (।) पुरुषातिशयप्रणीतं वचनम प्रमाणमितीष्टोऽयमर्थो यदि पुरुषाणां सोतिशयो ज्ञातुं शक्यः स्यात् ।
(१) पौरुषेयत्वे
क. पुरुषातिशयप्रणीतं वचनं प्रमाणम्
किन्तु (।)
अयं पुमानेवंदोषवान् न वा निर्दोष इत्यन्यस्य
दोषा निर्दोषतापि वा प्रमा
णानां1824 दुर्लभत्वाद् दुर्बोधे1825त्यपरे सौ ग ता विदुः । दुर्ब्बोधेत्यन्यदोषा इत्यनेन72b
लिङ्ग1826 वचनविपरिणामेन सम्बन्धनीयं ।