‘प्रसीद चण्डि त्यज मन्युमञ्जसा जनस्तवायं पुरतः कृताञ्जलिः ।
किमर्थमुत्कम्पितपीवरस्तन- द्वयं त्वया लुप्तविलासमास्यते ॥ १७५ ॥’