सर्व्वेषां कर्मणां ताप एव फलमिति चेत् ।
फलं कथञ्चित् तज्जन्यमल्पं स्यान्न विजातिमत् ॥
अथाऽपि तपसः शक्त्या शक्तिसङ्करसंक्षयैः ॥ २७८ ॥
तस्य कर्मणो जन्यं फलं526 कथञ्चित् जुगुप्सादिभिरल्पं स्यात् न तु विजाति
20a मत् । दानं दत्त्वा हिंसित्वा वा जुगुप्सु
स्तयोः फलमल्पीयोऽनुभवति । कारणता
न वापादानात् । न तु शुभस्यदुःखमशुभस्य वा सुखं फलं भवितुमर्हति ॥ अथापि तपसः
शक्त्या शक्तिसंकरेण तापक्लेशमात्रफलेन तानि हीयन्ते । तपःशक्त्या कर्मणां संक्ष
येण वा जन्माभावः । (२७८)
-
क्षेत्रासंस्कारेल्पफलवत् ।
↩