अथ दीप्तिः—
दीप्तिः कान्तेस्तु विस्तरः ।
यथा—
दे आ पसिअ णिअंतसु मुहससिजोण्हाविलुत्ततमणिवहे629 ।
अहिसारिआण विग्धं करेसि अण्णाण वि हआसे ॥
दे आ630
प्रार्थये तावत् प्रसीद निवर्तस्व मुखशशिज्योत्स्नाविलुप्ततमोनिवहे ।631
अभिसारिकाणां विघ्नं करोष्यन्यासामपि हताशे ॥
-
N.S.P. gives the chāyā of the first line as daivād dṛṣṭvā nitāntasumukha-, etc. and the last word of the verse as vihatāśe. Abhinavagupta gives the chāyā as above in his Locana, and Hemacandra too explains it thus in his Kāvyānuśāsana (H.K.A. p. 55): de iti nipātaḥ prārthanāyām. ā iti tāvacchabdārthe. prārthaye prasīda tāvat nivartasva, etc.
↩ -
See Note 185 to Daśarūpāvaloka.
↩ -
N.S.P. gives the chāyā as daivād dṛṣṭvā nitāntasumukha-, etc.
↩