(iii) सम्यग्दृष्टिर्नैरात्म्यदृष्टिः
तत्रैव तद्विरुद्धात्मतत्त्वाकारावरोधिनी ।। २७२ ।।
(a) तृष्णाक्षयान्मोक्षः—
हन्ति सानुचरां तृष्णां सम्यग्‌दृष्टिः सुभाविता ।

अभूतारोप एव खलु संसारो न परमार्थतः संसारः । अभूताश्च षोडशाकारास्तदारो
पात्परितर्षवतः कर्म्मसंसरणाभिमानोऽन्यथा न संसारस्य सम्भवः । अभिमानोपि न कश्चि
त्परापरसंवेदन576 व्यतिरिक्तोऽतोऽवेदनेप्येकत्वस्यात्मनश्च वेदनाभिमानः । तेनैवम्भूतत्वे न
योनिशोमनसिकारसम्भवेनात्र किञ्चिदिति । परामर्शंवतः स्थिरत्वेभ्यासतो नैरात्म्यस्य
विशुद्धत्वमिति सकलाविद्याविनिवृत्तिलक्षणं निर्वाणापरनामकं साक्षात्‌करणविषयः । तस्मात्त
त्त्वदर्शिनां तृष्णाविनिवृत्तितो मोक्षः ।

ननु कर्म्मणि देहे च स्थिते कथं मोक्षः । नैतदस्ति यतः ।

त्रिहेतोर्नोद्भवः कर्म्मदेहयोः स्थितयोरपि ।। २७३ ।।
एकाभावाद् विना बीजं नांकुरस्येव सम्भवः ।

एवन्तर्हि कर्म्मदेहयोरगप्येन्यतरस्य क्षये भवत्येव मोक्षो यथाहुः । कर्म्मक्षयान्मोक्ष इति ।
न सदेतत् । यतः ।

असम्भवाद्विपक्षस्य न हानिः कर्म्मदेहयोः ।। २७४ ।।
अशक्यत्वाच्च तृष्णायां स्थितायां पुनरुद्भवात् ।
द्वयक्षतार्थं यत्ने च व्यर्थः कर्म्मक्षये श्रमः ।। २७५ ।।
  1. १ T. परापरसंवेदन॰