अनेकफलदान578
सामर्थ्यमभिमुखमादधाने कर्म्मण्यात्मनि कथमेकाकारफलोपभोग
मात्रतः परिणहनः (ा) परिक्षयः579 । एकाकारञ्च तापसंक्लेशलक्षणफलं ततो न परिक्षयो
युक्तः । यतः ।
येन हि कर्म्मणा तज्जातीयमेवफलमुपजनयितव्यं । तस्य फललेशानुभवात् तत्कर्म्म
जमेव । फलमवहीयते फलानुभवेन । न तद्विलक्षणफलापचयः ।
यदि तपसः शक्तिरस्ति तदाऽशेषमे580
वाक्लेशात् लेशनः चैकलोमोत्पाटात्581
परिहीयते
फलं । तत्राप्युच्यते ।
यदि क्लेशादपलं तत्तपस्तदा582
तत एव कर्म्मक्षयः किं पञ्चतप आदि583
क्लेशेन ।
तत एव परिहीयतामशेषं कर्म्म । न खल्वन्येन कृते नान्यस्य सामर्थ्यावगतिः । न च क्लेश एव
तपस्तस्य कर्म्मफलत्वात् । न च कर्म्मफलमेव तपः । शीतातपसेविनां पश्वादीनामपि
तापसत्वप्रसङ्गात् । अथ नैतत् कर्म्मफलमिच्छया प्रवर्तनात् । कर्म्मफलन्तु तदिच्छाविर
हितस्यापि । तदप्ययुक्तं ।
इच्छया राज्यलाभादि भवेत् कर्म्मफलं न किम् ।
यदि च तत्कर्मफलं न स्यात् कथं तर्हि फलोपभोगतः कर्म्मक्षय इति भवतोच्यते ।
तस्मात् कर्म्म फलमेवैतत् । ततश्च पापस्यैव क्षयः स्यान्न राज्यादिकर्म्मणः । ततो राज्या
दिकमप्यनुभवनीयमेव । अथ राज्यादिकं निःस्पृहत्वादेव परित्यज्यते । नरकादिदुःखन्तु
बलादापतदनुभवितव्यमेव । तेन सन्ताप एवेष्यते । एवं तहि नारकदुःखमप्यनुभवितव्यं ।
अथ दुःखत्वात्तयोर्दुःखत एवापाक्रियते ।584
नारकादिकेशोल्लुञ्चनतः ।585 तदप्यसत् । इदमपि
यतः प्रमाणमस्ति ।
अपि च ।